Luan Muca

Emri i kompanisë: Delta Group
Xhiro e biznesit 2017:  70 milionë EURO
Numri i punonjësve:  608
Vendndodhja:  Tiranë

Asgje nuk ndodh rastesisht dhe Delta Group ka arsye konkrete per themele kaq te forta. Mbi te gjitha, ne jemi gjithmone ne ndjekje te vlerave. Kete e verteton me se miri pozicionimi yne ne piedestalin me te larte te biznesit Shqipetar me kompanite Deutschcolor, Delta Home, Thermoswiss, DAST dhe Delta fale vizionit dhe perkushtimit te Founder & Ceo Z.Luan Muca. Delta Group nder vite eshte vleresuar me disa cmime te rendesishme si:“ Biznesi më i suksesshëm Import – Export për vitin 2014”, çmim ky i akorduar nga Dhoma e Tregtisë. Viti 2015 do të shënonte një tjetër arritje për Delta Group. Tashmë vlerësimi do të shkonte për Deutschcolor , ku Dhoma e Tregtisë e vlerësoi meçmimin “Marka e Vitit”. “Superbrands Albania” ishinçmimet që ju akorduan kompanive të Delta Group: Deutschcolor, Delta Home,DAST dhe Deltanë20tetor2016. Vlerësimipërkompan- itë e Delta Group u bë nga Këshilli i Organizatës së Superbrands e cila së fundmi ka nisur vlerësimin e brandeve edhe në vendin tonë. Në 13.02.2017 kompanitë Deutschcolor dhe DAST do të merrnin gjithashtu çmimin “Superbrands Kosova” nga Këshilli i Organizatës së Superbrands për Kosovën.

Me Shume Informacion mund te gjeni tek libri “Biznesi Shqiptar, Me te miret 2018”

Lindita Kikino

Xhiro e biznesit 2017:  160 milion EURO
Ndryshimi % 17/16:   + 60
Numri i punonjësve:  500
Vendndodhja:  Elbasan

Kur Kurum International me qender ne Elbasan kerkoi shpalljen e falimentit ne vitin 2016 ishin te shumte ata qe u habiten me kete veprim te drejtuesve te kompanise. Dhe mbase edhe me të drejtë. Sepse, të mësuar prej vitesh me karakteristikat e kësaj kompanie, me rolin e saj prej lideri në sektorin përkatës, madhësinë e biznesit, rentabilitetin, numrin e punonjësve, shkallën e penetrimit në tregun rajonal si Kosovë, Maqedoni dhe Mali i Zi, investimet e shumta, por edhe me të qënit aktiv të saj në fusha të tjera si blerja e 4 hidrocentraleve apo marrja e një terminali në Portin e Durrësit me koncesion, kërkimi i falimentit ishte si një rrufe në qiell të hapur. Por në të vërtetë ajo cfarë kërkuan drejtuesit e KURUM ishte një veprim mëse i përgjegjshëm, një veprim që bëhet i de- tyrueshëm edhe nga vetë ligji, por që në fakt duket si i cuditshëm sepse deri tani nuk është aplikuar fare nga bizneset që operojnë në Shqipëri gjatë gjithë këtyre viteve. E ndodhur përballë një konjukture të pafavorshme tregu, ku cmimi i produktit në bursat ndërkombëtare kishte rënë shumë më poshtë se sa kostoja me të cilën prodhohet hekuri në Elbasan, por edhe ngarkesa me kredi të shumta të siguruara me qëllim blerjen e disa hidrocentraleve të vendit krijuan një situatë të vështirë. Situatë të cilën drejtuesit e kompanisë gjykuan se mund të zgjidhet vetëm duke ndjekur rrugën ligjore, me qëllim që të mbrohen interesat e të gjithëve. Aq i pazakontë ishte veprimi i ndërmarrë për shpalljen e falimentit, sa ai la me gojë hapur edhe gjyqtarët, të cilët do merreshin me procedurën. Sepse në momentin kur u kërkua falimenti, KURUM kishte në magazinat e saj rreth 40 milionë euro produkt stok, por që nuk ia vlente të shitej për arsye të cmimeve të ulta që ishin imponuar nga tregjet ndërkombëtare e sidomos nga tregu kinez. Por kishte edhe rreth 3-4 milionë dollarë në llogari bankare, cka sërish ua shtonte akoma më shumë habinë gjyqtareve. Po cfarë dreq falimenti është ky pyesnin ata teksa shikon treguesit statistikore. Kishin të drejtë të ishin të paqartë e të suprizuar sepse deri në ato caste falimenti në Shqipëri kishte qenë baraz me shkatërrim ose mashtrim. Pra presupozohet se subjekti i falimentuar ishte cuar në Gjykatë në atë gjendje që atij nuk kishe cti merrje, duke prodhuar kështu humbje të parikuperueshme për kreditorët dhe të tretët. Por në rastin e KURUM-it, historia ishte ndryshe. Falimenti ishte mënyra më e mirë për ty ringjallur. Ishte mënyra më e mirë që institucionet kreditore, por edhe të tretët të mos humbisnin asgjë nga interesat e tyre. Dhe realiteti e verifikoi plotësisht të drejtë këtë mënyrë sjelljeje.

Me Shume Informacion mund te gjeni tek libri “Biznesi Shqiptar, Me te miret 2018”

Marin Gjonaj

Emri i kompanisë: Gjonaj Group (INFO-Telecom, Profesional Marketing Albania, Digicom, IReplace, Macom, Mactal Corp)
Xhiro e Grupit 2017: 210 milionë euro
Numri i punonjësve: 1500
Vendndodhja: Tiranë, me degë në Elbasan, Berat, Bukuresht, Prishtinë, Miami, Kalabria, Kampania

Rektori i dikurshëm i Universitetit të New York-ut në Tiranë, Gramoz Pashko duhet të jetë habitur shumë, kur, ndërsa kërkonte një zëvëndësues për shefin e IT-së së larguar, mjaft prej propozimeve për pasardhë- sin e tij konvergonin në një student me emrin: Marin Gjonaj. I shtyrë edhe nga kureshtja e pranoi propozimin e atyre që CV-në e Marinit e thjeshtëzonin me shprehjen “është njësh në teknologji”. Mirëpo, nëse ai ishte vërtetë “njësh” apo kështu iu dukej shokëve të tij ngaqë kishtë berë diferencë të madhe me ta në këtë drejtim kjo mbetej për tu parë. Megjithatë Pashko thonë që u habit akoma më shumë kur e pranoi propozimin dhe përpara tij u paraqit një djalosh 19 vjecar. Që për më tepër ishte edhe student i vitit të parë në Universitetin e New York-ut për shkenca kompjuterike. Rektori i atëhershëm vendosi të përfillë sugjerimet dhe propozimet e të tjerëve dhe e emëroi Marin Gjonaj shef të IT-së së uni- versitetit që drejtonte. Dhe për disa vite, Marin Gjonaj vazhdoi me statusin e dyfishtë. Nga njëra anë studionte dhe thellonte njohuritë e tij, kurse nga ana tjetër, kujdesej për IT-në e shkollës duke shfrytëzuar talentin dhe pasionin e tij.Gjate vitit te katert dhe te fundit te universitetit, e peshkoi një tjetër biznesmen i njohur, Artan Dulaku, i cili në atë kohë po ishte në fillimet e projektit TRING. “Dy vitet që punova atje ishin mjaft të vlefshme për mua, pasi mora mësime të vlefshme rreth administrimit dhe menaxhimit qe prej themelimit te nje kompanie nderkohe qe jepja dhe leksione si lektor i jashtem prane Universitetit te New York- ut ne Tirane- tregon Marini.
Por i bindur dhe i sigurt në zotësitë e tij, ai kishte të fiksuar një qëllim. Do të punonte vetëm për veten e tij e jo për të tjerët. Aftësitë e tij do ti konkretizonte në trajtën e sipërmarrjes së tij dhe jo duke i vënë ato në shfrytëzim për interesa të të tjerëve. Dhe në vitin 2009, atëhere kur ishte vetëm 23 vjec, trokiti me një ide biznesi në kokë në derën e një biznesmeni të stazhionuar, atë të Marsel Skëndos. Jo më kot iu drejtua për bashkëpunim Marsel Skëndos, pasi ky biznesmen në atë kohë kishte kontakte dhe impact në disa kompani që do të ishin edhe baza e veprimtarisë së biznesit që ishte projektuar në kokën e Marinit. Kështu pra në vitin 2009, INFO-Telecomi u themelua nga sipërmarrësit Marin Gjonaj dhe e bija e Marselit, Anisa Skëndaj. Vlen per tu theksuar qe prej vitit 2011 Marini e transformoj INFO-Telecom-in ne nje biznes nderkombetar komplet te pavarur nga mjedisi shqiptar ku 99% e te ar- dhurave dhe shpenzimeve ishin te perqendruar ne partnere nderkombetare. INFO-Telecom-i do ta vazhdonte rrugëtimin me këtë fizionomi bashkëpunimi deri në muajin prill të vitit 2018, muaj ku Marin Gjonaj blen përfundimisht aksio- net e vajzes Marselit për tu bërë kështu pronar i vetëm i Gjonaj Group në të cilin bëjnë pjesë 6 kompani. Konkretisht, INFO-Telecom, Digicom, Promarketing, iReplace, Macom dhe Mactal Corp.

Shefqet Kastrati

Emri i kompanisë: Kastrati Group (Kastrati SHA, Kastrati, Albsig, ASA Autostar Albania, Kastpetrol etj.) 
Xhiro e aktivitetit 2017: 480 Milionë euro (Kastrati SHA 328 mln, Kastrati 108 mln, Albsig 16 Mln, Auto Star Albania 16 mln)
Numri i punonjësve: 1100 (Kastrati SHA 740, Kastrati 300, Albsig 160, Auto Star Albania, Kastpetrol etj)
Vendndodhja: Durrës

Për “Kastrati Group” tashmë është bërë një praktikë e zakonshme zgjerimi dhe shtimi i aktiviteteve të saj. Kështu psh, “Auto Star Albania” duket sikur ka kohë që është pjesë e “Kastrati Group”, por në të vërtetë ajo ka vetëm pak vite që është blerë dhe administrohet prej tij. Po kështu, në vitin 2017, “Kastrati Group” bleu prej Grupit Kharaf, ish-Hotel Sheratonin, duke i shtuar kështu inventarit të pronave të tij edhe një hotel të mirënjohur. Paralel me këtë, Kastrati Group është duke përfunduar si bashkëinvestitor qendrën e biznesit “Turdiu”, është bashkësipër- marrës në projektin Tirana Down Town” që po dërtohet ngjitur me Europian Trade Center etj.
Për ata persona që nuk kanë informacionin e duhur e nguten të gjykojnë në mënyrë sipër- faqësore, kjo tendencë e “Kastrati Group” për ti shtuar “gjymtyrë” të reja “trupit” të tij mund të keqspjegohet e keqinterpretohet. Ndërkohë që e vërteta është e thjeshtë. “Kastrati Group” është një ndër grupet më të fuqishmë të biznesit në Shqipëri, për të mos thënë që është grupi më i fuqishëm. Shkaku se pse ky Grup rritet, zgjerohet e pasurohet me aktivitete të reja lidhet me fitimet vjetore që ai siguron gjatë vitit financiar. Kështë, gjatë vitit 2017, “Kastrati Group” ka siguruar një fitim mbi 2.5-2.6 miliardë lekë. Është një ndër dy grupet e biznesit që fut në listat e 200 kompanive më të mëdha të biznesit shqiptar për vitin 2017, 4 kompani të tijat, dhe po kështu edhe në listën e 200 kompanive më të sukseshme (bazuar tek fitimi).

Me shume Informacion mund te gjeni tek libri “Biznesi Shqiptar, Me te miret 2018”

Reformatori i sigurimeve

Viti  pas viti fiton betejen ne tregun e sigurimeve.  Cila eshte receta magjike e suksesit te kompanise se themeluar e drejtuar nga Avni Ponari, “SIGAL UNICA GROUP AUSTRIA”

Shpetim Luku

Po qe se do të duhet të përdornim ndonjë metaforë krahasuese nga bota e sportit  për të karakterizuar ecurinë e Sigalit dhe Avni Ponarit në krye të saj, ideja e parë që na vjen ndër mend është ajo e garës së Formula 1.  Pra e një gare ku një pilot, pasi merr vendin e parë e ruan atë dhe e përfundon garën në vendin e parë. “SIGAL Uniqa Group Austria” ka vite, madje u bënë shumë vite që ia ka dalë mbanë të ngjitet në krye të garës së kompanive siguruese dhe vazhdon ta mbyllë cdo vit në krye të saj. Të njëjtën gjë bëri edhe gjatë vitit 2017. Me rreth 4 miliarë lekë prime të shkruara për sigurime të jo-jetës dhe me 26 për qind të totalit të tregut, “SIGAL Uniqa Group Austria” ishte padyshim fituesja e garës në këtë sektor, një garë që ashtu sikundër edhe në sector të tjerë, fillon në 1 janar e mbaron në 31 dhjetor të vitit kalendarik. Po e njëjta rutinë suksesi, e njëjta garë, më tepër me veten se sa me kundërshtarët, vazhdoi gjatë vitit 2017 edhe me kompaninë Sigal Life. Kjo kompani arriti të ketë afro 62 për qind të totalit, ndërkohë që dy konkurentet e tjera të saj ndanë vetëm 32 për qind të tregut. Thonë se të arrish të vësh në kokë kurorën e fitimtarit është më e thjeshtë se sa ta mbash atë. Por kjo teze, kjo teori në rastin e” Sigal Unica Group Austria” duket se nuk është e vërtetë, përderisa vit pas viti kjo kompani është fistuese e padiskutueshme e garës në tregun e sigurimeve. Kur statistikat flasin pra në mënyrë kokëfortë për një status lideri të qartë në këtë treg, aq më tepër në një treg me shumë konkurentë, atëhere disa pyetje në rrethana të tilla bëhen të pashmangshme. Si arrin “SIGAL UNIQA GROUP Austria” të rezultojë fituese e përhershme e garës? Si shpjegohet që kompani të tjera nuk arrijnë dot të ngushtojnë hendekun me të? Cila është receta magjike që shpjegon suksesin?

Tregu i sigurimeve ka bërë hapa përpara, pas momentit të liberalizimit të tij, krahasuar me periudhën kur në treg ishte vetëm një kompani publike. Janë shtuar produktet e sigurimit, është përmirësuar shërbimi, janë rritur dëmshpërblimet. Dhe në këtë përmirësim tregu, një rol të rëndësishëm ka krijuesi i “Sigal”-it, Avni Ponari.

Sepse e vërteta është se “Sigal Unica Group Austria” ka qenë gjithmonë hapa të tëra përpara konkurënteve të saj.  Ajo ka qenë përherë në një process përmirësimi standartesh të veprimtarisë dhe shërbimit të saj dhe kompanitë e tjera thjesht e kanë imituar atë. Në këtë kuptim, Sigal Uniqa Austria Group ka luajtur një rol të rëndësishëm, një rol prej katalizatori  në zhvillimin në tërësi të tregut të sigurimeve. Mjafton një retrospektivë e thjeshtë për të kuptuar faktin që “Sigal Uniqa Group Austria” është drejtuar e menaxhuar si një kompani drejt modernizimit dhe modeleve të simotrave të saj në vendet e zhvilluara. Psh, Sigal është kompania e parë që u zgjerua drejt rajonit, duke u shtrirë edhe në territorin e Kosovës dhe Maqedonisë. Pasi ajo e ndërmorri këtë hap, kompanitë e tjera konkurente e ndoqën atë duke u zgjeruar edhe ato në teeritoret e reja ku shkeli Sigal-i. Me vonë Avni Ponari si themelues i SIGAL-it, gjykoi dhe mendoi se futja e një investitori të huaj do të kishte impact akoma më të madh, jo vetëm në progresin e kompanisë së tij, por edhe tregut në tërësi. Ndaj dhe ia besoi “krijesën” e tij, një prej kompanive të mirënjohura në fushën e sigurimeve sikurse është kompania Unica Group Austria e prej këtu lindi “Sigal Uniqa Group Austria”. Në gjurmët e këtij modeli, vepruan edhe kompani të tjera dhe ne sektorin e sigurimeve u futën edhe investitorë të tjerë, ndonëse jo në rangun e Uniqa Group Austria.

Po kështu,  një kompani sigurimesh nuk mund të quhet asnjeherë e tillë në kuptimin e plotë të fjalës nëse ajo fokusohet vetëm në fushën e Jo-Jetës. Ndaj Sigal, që herët është përqëndruar edhe ne sigurimin e Jetës, shërbime të cilat i realizon nëpërmjet një kompanie të vecantë brenda grupit që është Sigal Life Uniqa Group Austria. Edhe kjo kompani njeh vetëm rritje dhe për vitin 2017, rritja krahasuar me një vit më parë ishte 26 për qind. Vetëm pas lindi Sigal Life, tregut iu shtuan edhe dy kompani të tjera të këtij lloji, por që kurrsesi nuk arrijnë dot ta konkurojnë sado pak Sigal Life. Duke u drejtuar e mënaxhuar në këtë mënyrë, duke u modernizuar në mënyrë të vazhdueshme, duke qenë gjithmonë përpara të tjerave në veprimet reformuese dhe modernizuese SIGAL Uniqa Group Austria ia ka dalë mbanë te jëtë lideri i sektorit. Por, edhe pse ne shumicën e rasteve ajo është imituar e ndjekur në hapat e saj, ka edhe gjëra për të cilat, konkurentët e saj nuk kanë mundur tia reduktojnë avantazhin konkurues. Një nga këto padyshim është aftësia e SIGAL-it për të mos qenë e varur vetëm nga sigurimi I detyrueshëm, por një energji të vecantë ajo i ka kushtuar edhe sigurimeve vullnetarë. Aktualisht ajo është kompania që ka raportin më të mirë ndërmjet sigurimeve vullnetare dhe të detyrueshme. Edhe stafet e kompanive të tjera e dinë teorikisht se një potencial i madh sigurues fshihet tek sigurimet vullnetare, por nuk ia kanë dalë mbanë te kenë ndonjë penetrim të madh në këtë terren.

Aktualisht ‘Sigal Uniqa Group Austria’ është në fazën e ofrimit të shërbimeve të vazhdueshme onlinë të kuadër të digitalizimit të aktivitetit të saj. Janë afro 8 lloje të sigurimeve që mund të bëhen në këtë mënyrë dhe duket se deri tani ajo është shërbim unik që ofrohet vetëm nga Sigal. Të tilla janë sigurimi i shtëpisë, i jetës, i makinës. Po kështu, SIGAL ka aplikacionin e saj ku mund të merret vazhdimisht informacion rresa saj dhe mënyrës së sigurimit. Në të ardhmen mund të ofrohet edhe nga kompani të tjera, mirëpo kjo thjesht do të jetë vazhdim i traditës së mëparshme, ku Sigal-i vendos standartet dhe të tjerët e ndjekin. Të gjitha këto, shoqëruar edhe me faktin se ‘Sigal Uniqa Group Austria” është një kompani korrekte karshi konsumatorëve në pagimin e dëmeve i heqin të drejtën cdikujt për të qenë të habitur me lidershipin afatgjatë të saj. Me respektivisht 28 për qind të totalit të dëmeve të Jo-Jetës dhe 41 për qind të totalit të sigurimeve të Jetës “SIGAL Uniqa Group Austria” është kompania numur 1 edhe në këtë aspect.

Kur pasioni të shpërblen me sukses dhe miliona

Si e shndërroi Marin Gjonaj pasionin e tij në profesion dhe si arriti ish-studenti i Neë-York-ut të ndërtojë Brenda 10 viteve nga mbarimi i studimeve, një grup me disa kompani në përbërje?!

Shpetim Luku

Rektori i dikurshëm i Universitetit të Neë York-ut në Tiranë, Gramoz Pashko duhet të jetë habitur shumë, kur, ndërsa kërkonte një zëvëndësues për shefin e IT-së së larguar, mjaft prej propozimeve  për pasardhësin e tij konvergonin në një student me emrin: Marin Gjonaj. I shtyrë edhe nga kureshtja e pranoi propozimin e atyre që CV-në e Marinit e thjeshtëzonin me shprehjen “është njësh në teknologji”. Mirëpo, nëse ai ishte vërtetë “njësh” apo kështu iu dukej shokëve të tij ngaqë kishtë berë diferencë të madhe me ta në këtë drejtim kjo mbetej për tu parë. Megjithatë Pashko thonë që u habit akoma më shumë kur e pranoi propozimin dhe përpara tij u paraqit një djalosh 19 vjecar. Që për më tepër ishte edhe student i vitit të parë në Universitetin e Neë York-ut për shkenca kompjuterike. Rektori i atëhershëm vendosi të përfillë sugjerimet dhe propozimet e të tjerëve dhe e emëroi Marin Gjonaj shef të IT-së së universitetit që drejtonte. Dhe për disa vite, Marin Gjonaj vazhdoi me statusin e dyfishtë. Nga njëra anë studionte dhe thellonte njohuritë e tij, kurse nga ana tjetër, kujdesej për IT-në e shkollës duke shfrytëzuar talentin dhe pasionin e tij.Gjate vitit te katert dhe te fundit te universitetit, e peshkoi një tjetër biznesmen i njohur, Artan Dulaku, i cili në atë kohë po ishte në fillimet e projektit TRING. “Dy vitet që punova atje ishin mjaft të vlefshme për mua, pasi mora mësime të vlefshme rreth administrimit dhe menaxhimit qe prej themelimit te nje kompanie nderkohe qe jepja dhe leksione si lektor i jashtem prane Universitetit te Neë York-ut ne Tirane- tregon Marini.

Por i bindur dhe i sigurt në zotësitë e tij, ai kishte të fiksuar një qëllim. Do të punonte vetëm për veten e tij e jo për të tjerët. Aftësitë e tij do ti konkretizonte në trajtën e sipërmarrjes së tij dhe jo duke i vënë ato në shfrytëzim për interesa të të tjerëve. Dhe në vitin 2009, atëhere kur ishte vetëm 23 vjec, trokiti me një ide biznesi në kokë në derën e një biznesmeni të stazhionuar, atë të Marsel Skëndos. Jo më kot iu drejtua për bashkëpunim Marsel Skëndos, pasi ky biznesmen në atë kohë kishte kontakte dhe impact në disa kompani që do të ishin edhe baza e veprimtarisë së biznesit që ishte projektuar në kokën e Marinit. Kështu pra  në vitin 2009, INFO-Telecomi u themelua nga sipërmarrësit Marin Gjonaj dhe e bija e Marselit, Anisa Skëndaj. Vlen per tu theksuar qe prej vitit 2011 Marini e transformoj INFO-Telecom-in ne nje biznes nderkombetar komplet te pavarur nga mjedisi shqiptar ku 99% e te ardhurave dhe shpenzimeve ishin te perqendruar ne partnere nderkombetare. INFO-Telecom-i do ta vazhdonte rrugëtimin me këtë fizionomi bashkëpunimi deri në muajin prill të vitit 2018, muaj ku Marin Gjonaj blen përfundimisht aksionet e vajzes Marselit për tu bërë kështu pronar i vetëm i Gjonaj Group në të cilin bëjnë pjesë 6 kompani. Konkretisht, INFO-Telecom, Digicom, Promarketing, iReplace, Macom dhe Mactal Corp.

Tre kompanitë e para janë tashmë  të mirënjohura në realitetin e biznesit shqiptar, kurse tre të tjerat janë ide e nisma të reja biznesi të sipërmarrësit 33 vjecar. IReplace përfaqëson një rrjet prej 200 dyqanesh në të gjithë botën, franchise për shitje dhe riparime e aksesor celularësh. Macom është një kompani e krijuar për qëllime menaxhimi real estate dhe projekte hotelerie kurse Mactal Corp është një kompani e regjistruar në Miami dhe bën të njëjtën punë  si Infoteleom, por në USA, Amerikën Latine dhe Azi. Sidoqoftë, ecuria e këtyre kompanive të reja mbetet të verifikohet në të ardhmen, por ajo që i jep Marin Gjonajt staturën e një biznesmeni, ndër më intelegjentët në vend, janë tre kompanitë kryesore të grupit të tij. Pra, Info Telecomi, Promarketingu dhe Digicomi. Gjatë vitit 2017 madje mund të themi se InfoTelecomi regjistroi edhe vitin më të mirë të tij në historinë e suksesshme 10 vjecare. Ndoshta jo shumë sa i takon xhiros së realizuar sepse me tepër se sa 200 milionë euro xhiro e regjistruar gjatë vitit 2017 është realizuar në ndonjërin nga vitet paraardhëse. Por persa i takon fitimit po. Sepse InfoTelecomi 2.9 milionë euro fitim nuk i ka siguruar në asnjë vit të tij të mëparshëm.

InfoTelecom ka si natyrë aktiviteti terminimin dhe origjinimin e kapaciteteve data dhe thirrjeve telefonike me shumice, jo vetëm për tregun shqiptar, por duke iu drejtuar kryesisht tregut ndërkombëtar, ku teknologjia kishte krijuar mundësinë për lulëzimin e mijëra kompanive në të gjithë botën të zhvillonin aktivitetin e shitblerjes së thirrjeve ndërkombëtare me shumicë.

Eksperienca e menaxhimit, ajo teknike dhe komerciale e një përvoje disa vjecare në menaxhimin e interkoneksioneve ndërkombëtare, ishte sigurisht një avantazh konkurues që Marin Gjonaj shfrytëzoi për ti dhënë hov idesë së ndërtimit të një operatori ndërkombëtar carrier. Aktiviteti i Carrierit, është një biznes i vështirë, një biznes i komplikuar, një biznes me risk të lartë. Sepse është një biznes që kërkon një mobilizim të madh e të përqëndruar fondesh, kundrejt një fitimi jo të madh.Është një lloj biznesi që nuk mund të realizohet nëse ti nuk e ndjen veten të fortë e të aftë për ta bërë këtë biznes. Është një biznes, nëpërmjet të cilit, drejtuesve e menaxhuesve të tij iu duhet të masin forcat në tregje ndërkombëtare. Aty duhet të verifikojnë se cfarë aftësish konkuruese kanë, sa të zotë janë për ti siguruar perspektive kompanisë.  Dhe nje nga investimet e kryera nga INFO-Telecom se fundmi, lidhet pikerisht me krijimin e oportuniteteve per te rritur perspektivën e kompanisë.  Kompania ka zgjeruar prezencën e vetë ndërkombëtare, duke hapur shoqëri  bija në Rumani, Kosovë dhe së fundmi SHBA, duke siguruar kështu forcimin e ekipit të menaxherëve komerciale, me mbi 20 vite përvojë në tregun e telekomunikacioneve, të cilët udhëhiqen nga Marin Gjonaj.  Kjo i ka mundësuar INFO-Telecom dhe rritjen e ndërsjelltë të volumit të biznesit me partneret nderkombetare, duke kaluar nga tregtimi i destinacionit të Shqipërisë, e me pas të Italisë në vitin 2010, në një aktivitet që realizon mbi 99% të të ardhurave nga tregtimi i 150 e me shumë destinacioneve ndërkombëtare direkte që sot INFO-Telecom, ofron per 350 partnerët ndërkombëtare me të cilet është e interkonektuar.  Ndër partneret e INFO-Telecom bëjnë pjesë të gjithë operatorët mobil të Europës perendimore dhe një pjesë e mirë e Afrikës dhe Lindjes se Mesme.   Kjo kompani, sot ka ndërtuar prezencën teknike me hapësira të dedikuara në Data Center në Itali, Hollandë, Gjermani dhe Afrikë, në të cilat ndërlidhen me operatorët ndërkombetarë.

INFO-Telecomin e ndoqi kompania e call centerave Promarketing, e cila është një prej kompanive më të mëdha të këtij lloji me pronësi 100 për qind shqiptare, pronar i vetem Marin Gjonaj.

Promarketing ka tashmë gjithsej 6 seli operative në të gjithë Shqiperinë, në të cilën janë të punësuar 1,200 punonjës.  Një nga risitë e Promarketing është krijimi i dy selive operative në rajonin e Kalabrisë dhe Kampanias të Italisë, duke e kthyer kështu në një shembull pozitiv për rikthimin e investimeve  në shtetin e origjinës së këtij biznesi.  Edhe në këtë biznes, sipërmarrësi Marin Gjonaj, ka vënë në shfrytëzim eksperiencën e akumuluar me kompanitë ndërkombëtare të telekomunikacioneve, duke e kthyer Promarketing në një nga partneret kryesore për nënkontraktimin e shërbimeve të operacioneve dhe shitjeve të kompanive më të mëdha celulare në Itali.

Mirëpo a mund të kuptohet një i apasionuar pas shkencave kompjuterike pa një ISP? Sigurisht që jo. Ndaj dhe lindi edhe Digicomi, një kompani tashmë e stabilizuar në treg me rreth 10 mijë klientë, me rritje nga njëri vit në tjetrin, e që prej vitit 2017 ka filluar të dalë me fitim. Digicomi është kompania e parë që mbështetet në teknologjine me fibra optike per tregun e gjere familjar dhe mikrobiznes ku  shërbimet për pajtimtaret arrijnë shpejtesine deri në 1 Giga-bit me kapacitete pa limit për një linjë familjare, përfshijnë Internet, Telefoni dhe  IPTV.

Ndërkohë që Marin Gjonaj gjatë kësaj periudhe  ka patur kohën e mjaftueshme të vërtetojë se mund të fitojë sfida të tilla si “të notuarit” në “ujërat ndërkombëtare” të biznesit, do të mbetet për të zbuluar në vitet që vijnë se cilat do të jenë zhvillimet që do të vijnë gjatë perballjes me sfidën më të madhe, atë të të bërit biznes në Shqipëri, për Sipërmarrësin e Digicom.

Emri i kompanisë:  Gjonaj Group(INFO-Telecom, Profesional Marketing Albania, Digicom, IReplace, Macom, Mactal Corp)

Xhiro e Grupit 2017: 210 milionë euro

Numri i punonjësve: 1500

Vendndodhja: Tiranë, me dege ne Elbasan, Berat, Bukuresht, Prishtine, Miami, Kalabria, Kampania

Një vit krah sipërmarrjes shqiptare

Sonila Qato

Ministër i Shtetit për Mbrojtjen e Sipërmarrjes

Kur u njoha me botimin e këtij libri, ndjeva një lehtësim mbi shqetësimin e kahershëm se modelet e suksesit të sipërmarrjes shqiptare nuk zinin vendin e duhur në median e shkruar apo atë pamore. Prania e shtuar e këtyre modeleve në media do të shërbente jo veç për të motivuar sa më shumë këta sipërmarrës të sukseshëm por mbi të gjitha për të frymëzuar të rinjtë shqiptarë për të provuar aftësitë e tyre në botën e madhe të biznesit.

Gjatë këtij viti të parë  të veprimtarisë së zyrës së Ministrit të Shtetit për Mbrojtjen e Sipërmarrjes kemi arritur të ndërtojmë një partneritet me sipërmarrjen nga i cili ka vjelë përfitime jo vetëm biznesi, pasi për herë të parë ka patur një derë të posaçme ku të trokasë për cdo problematikë, por dhe Qeveria vetë ka gjetur gjithashtu një partner të qëndrueshëm i cili duke kontribuar me besim e ka ndihmuar atë në hartimin dhe implementimin e politikave më të mira me qëllim rritjen e kapacitetit prodhues dhe nxitjen e punësimit në vend.

Puna jonë gjatë këtij viti ka simbolizuar shembullin më të mirë të punës së përbashkët, solidaritetit dhe vullnetit të të gjithë faktorëve për ta shndërruar Shqipërinë në atdheun që duam t’i lëmë pas fëmijëve tanë. Nëpërmjet misionit të ndërmarrë në zvogëlimin e hendekut ekzistues midis sipërmarrjes dhe administratës publike, kemi njohur dhe prekur plot sipërmarrje në Shqipëri, shumë prej të cilave gjenden të renditura në këtë përmbledhje, duke i bërë pjesë të një dialogu të vijuar dhe duke ndikuar kesisoj çdo ditë e më shumë në krijimin e një mjedisi të përshtatshëm për të bërë biznes.

Gjatë këtij viti, së bashku kemi trajtuar çdo muaj me qindra problematika të përcjella nga bizneset në mbarë vendin, duke advokuar dhe ngritur zërin në Qeveri për çdo shqetësim apo propozim të drejtë që keni paraqitur dhe dikskutuar me ne. Megjithatë puna jonë veç sa ka nisur. Me ristrukturimin e Këshillit Ekonomik Kombëtar janarin e shkuar, në një organizëm më të mirëstrukturuar nëpërmjet ngritjes së bordeve sektoriale dhe sekretariatit teknik, komuniteti i biznesit do të jetë edhe më i përfaqësuar në entet vendimmarrëse në mënyrë më të drejtëpërdrejtë. Duke institucionalizuar kësisoj dialogun mes Qeverise dhe sipërmarrjes, me qëllimin e përbashkët që politikat qeverisëse te jenë sa më pranë nevojës së sipërmarrjes për zhvillim dhe rritje.

Afërmendsh se cilido vend e ka të pamundur të shënojë rritje ekonomike, pa një shtet të fortë i cili të partnerizojë me sipërmarrësin duke ofurar të mira publike kyçe bazuar në zbatueshmërinë e ligjit dhe përshtatshmërinë e legjislacionit në funksion të inovacionit dhe zhvillimit të teknologjisë.

Shqipëria tashmë ndodhet në një moment themelor për të ardhmen e saj ekonomike. Angazhimet e ndërmarra në kuadrin e Strategjisë së Evropës Juglindore 2020 dhe Marrëveshjes së Tregtisë së Lirë të Evropës Qendrore, ndjekur nga aksioni kundër informalitetit, shoqëruar me reformim cilësor të lehtësimit të procedurave administrative bazuar në deburokratizim dhe luftë kundër korrupsionit në administratë publike, janë tregues i qartë i vullnetit të kësaj Qeverie për ta shndërruar Shqipërinë në një vend me zhvillim të qëndrueshëm dhe ekonomi të shëndoshë.

Viti 2018 ka qenë një vit i rëndësishëm për sipërmarrjen shqiptare, duke shënuar çeljen e 10 mijë biznese të reja dhe shtimin me 38 mijë të punësuar të rinj, vetëm në gjashtë mujorin e parë të vitit. Ndërsa rritja ekonomike për vitin 2018 parashikohet të jetë pozitive, për ne mbetet më i rëndësishëm se kurrë më parë theksimi dhe thellimi i mëtejshëm i reformave të nisura nga Qeveria në favor të deburokratizimit, zvogëlimit të ekonomisë gri, si dhe implementimi me sukses i reformës së pronës.

Personalisht do të jem pranë cdo sipërmarrje që operon në vend, në një komunikim të vazhdueshëm e të drejtpërdrejtë, për të përballuar së bashku sfidën e madhe të shndërrimit të Shqipërisë në vëndin ku çdo sipërmarrës të punojë i qetë dhe të investojë kapitale të qëndrueshme. Pa u dashur të zgjatem, dëshiroj të falenderoj botuesit e këtij numri të XV të “BIZNESI SHQIPTAR: MË TË MIRËT E VITIT” për shërbimet që ofrojnë në funksion të biznesit dhe informimit rreth tregjeve dhe zhvillimeve ekonomike, si dhe gjej rastin nëpërmjet kësaj hyrje të falenderojmë të gjithë komunitetin e biznesit në Shqipëri, për kontributin e vyer dhe mbështetjen e ofruar gjatë këtij viti të suksesshëm.

OTP Bank, 15 vjet më vonë në Shqipëri

 

Societe Generale Albania tashmë e ka të përcaktuar fatin e saj, teksa është shitur tek banka hungareze OTP.  Për sistemin bankar shqiptar hyrja e OTP-së është një lajm i mirë, pasi bëhet fjalë për një nga bankat më të mëdha të Europës Qëndrore dhe Lindore me një gamë të gjërë shërbimesh për individë privatë e deri tek klientët e korporatave. Shërbimet e grupit OTP variojnë nga banking, sigurimet, pasuritë e paluajtëshme, factoring, leasing, fonde investimesh e pensionesh etj. Ky grup është i përhapur në 9 vende si Hungaria, Sllovakia, Bullgaria, Serbia, Rumania, Kroacia, Ukraina, Mali i Zi dhe Rusia.

Për tregun shqiptar OTP Bank ka patur interes që në vitin 2003, kur doli në privatizim Banka e Kursimeve dhe ku konkurentë për blerjen e saj ishte Raiffeisen Bank dhe banka hungareze. Atëhere një grup gazetarësh shqiptare u ftuan ne Budapest për të vizituar e parë nga afruar realitetin e një prej kandidat blerësve të bankës kryesore në Shqipëri, ndërkohë që një grup tjetër gazetarësh ishin ftuar nga Raiffeisen Bank në Austri. E vërteta është se OTP Bank ishte dhe është një top bank dhe futja e saj në sistemin bankar shqiptar do të rrisë konkurueshmërinë dhe do të përmirësojë funksionet e tij.

 

 

Një vit i mirë, për më të mirët

 

 

Të nderuar lexues!

Kaloi edhe një vit dhe ja ku u takuam sërish, ashtu sikurse kemi bërë për 15 vite me radhë, nëpërmjet Botimit Kombëtar: “Biznesi Shqiptar: Më të Mirët 2018”. Cdo vit që kalon është përforcim i traditës së Botimit, është konsolidim i mëtejshëm i rrugës së nisur në vitin tashmë të largët, 2004, ku mori jetë ky projekt. Ndihemi krenar për faktin sepse kemi ndërtuar një model, një mënyrë arsyetimi e një mënyrë këndvështrimi se si duhet shikuar e gjykuar sipërmarrja shqiptare, si duhet të frymëzohemi nga ajo, nga historitë e saj të suksesit, nga roli që ka ajo si promotore e ekonomisë së vendit. Kur e kemi nisur këtë rrugë kemi qenë thuajse të vetëm në këtë mision dhe na vjen mirë që tashmë optika jonë sa vjen dhe masivizohet. Cka tregon se ne e kemi realizuar një qëllim, mes shumë të tillëve, që patëm venë që në fillimet e këtij botimi, për t’iu “imponuar” pjesës tjetër të medias shqiptare, në mënyrë që historitë e suksesit të biznesit te jenë gjithnjë e më të pranishme në të.

Botimi i ri që sjellim për ju respekton të njëjtin standart, sikurse edhe vitet e shkuara. Por risitë qëndrojnë në faktin që në të ka shumë hyrje të reja, e po ashtu, edhe tek personazhet që kanë qenë në botimet paraardhëse, por janë present edhe në botimin e sivjetëm, risitë sigurohen nga dinamika e aktivitetit të tyre, krahasuar me një vit më parë.

Të 200 kompanitë më të mëdha të vendit kanë mundur të sigurojnë një total xhiroje prej pak më shumë se 7 miliardë euro, ndërkohë që një vit më parë, totali i xhiros ishte rreth 6 miliardë euro. Nga 200 kompanitë më të mëdha të vendit, vetëm 41 prej tyre njohën një ulje aktiviteti, krahasuar me vitin paaradhës, kurse të tjerat, njohen rritje të tij.

Kurse 200 kompanitë me fitimin më të madh arriten të sigurojnë një fitim total prej afro 735 milionë euro, nga rreth 620 milionë euro që ishte ky tregues një vit më parë.

Të 120 kompanitë shqiptare më aktive në eksport kanë siguruar një total prej 726 milionë euro në eksport, ndërkohë që numri i punonjësve në total për 200 kompanitë më të mëdha punësuese është rreth 92800 vetë..

Nëse do të evidentonin ndonjë problematikë të biznesit shqiptar, ajo qëndron tek struktura e saj, pasi si cdo vit, 200 më të mëdhenjtë, 200 me fitimin më të madh dominohen nga subjekte që për nga natyra e aktivitetit nuk është se kanë ndonjë rëndësi të madhe për ekonominë e vendit. Ndonëse në vetëvete ato kanë rrokur sukses. E kemi fjalen për shumë kompani lojërash fati, shumë kompani të tregtimit të karburanteve etj. Ndërkohë që kompanitë prodhuese që arrijnë të rreshtohen tek më të mëdhenjtë dhe më efektivët janë në minorancë.

Edhe në këtë botim, sikurse në të tjerët paraardhës te tij, janë përfshirë disa tregues të biznesit për vendet e rajonit, si Maqedonia, Sllovenia, Serbia, Kroacia, Bosne Hercegovina etj, për të krijuar një ide se si paraqitet 200-shja shqiptare në krahasim me to. Pra, si paraqitet biznesi shqiptar, sa i takon madhësisë së tij, fitimit, dhe punësimit, në raport me atë të vendeve të rajonit. Një ide e tillë bëhet e mundur nëpërmjet “lundrimit” në faqet e librit, krahasimeve etj.

Sigurisht, që mirë do të ishte që të kishim të dhëna të tilla edhe nga Kosova, por në saj të një ligji absurd, që i konsideron këto të dhëna si privaci e biznesit është thuajse e pamundur sigurimi i një transparence të tillë.

Sidoqoftë, gjykojmë se botimi që vjen sërish pranë jush është një botim i plotë, një botim që vjen në përmirësim të vazhdueshëm, aq sa mund të pohojmë pa frikë se gjithmonë, cdo botim i ri, ka qenë më i mirë se sa i vitit paraardhës.

Duke shprehur falenderimin më të përzemërt për bashkëpunimin me institucionet përkatëse të shtetit, shpresojmë që ky botim do të realizojë pritshmëritë tuaja.

Shpëtim Luku

Drejtor

Qendra Shqiptare për Gazetari Investiguese

 

“Besniku” blen kompaninë “Atlas”

 

 

Në sektorin e përpunimit të drithërave ka ndodhur një ndryshim i rëndësishëm. Kompania e njohur me emrin “Besniku” ka blerë një tjetër kompani të rëndësishme të këtij sektori, “Atlas”-in. Në fakt procesi i shitblerjes ka afro 4 muaj që ka ndodhur, ndonëse procesi ndodhet tashmë në fazët e inventarizimit dhe akoma nuk mund të bëhet fjalë për marrje në dorëzim të kompanisë “Atlas” nga kompania “Besniku”. Por kjo është thjesht cështje kohe dhe procedure. Sepse ajo që është e sigurtë është fakti se për afro 8 milionë euro “Atlas” është blerë nga “Besniku:. Arsyetimi i nevojës së blerjes së kësaj kompanie dihen nga drejtuesit e Kompanisë Besniku dhe i mbetet kohës të verifikojë nëse është një blerje e justifikuar apo jo. Por ajo që mund të thuhet në këtë rast është se me këtë blerje, kompania “Besniku” pëson një transformim të rëndësishëm duke marrë edhe statusin e përpunuesit të drithërave. Sepse deri më tani kjo kompani njihej më tepër si një importuese dhe furniture e fabrikave të tjera me lëndë të parë. Duke u bërë pronarë të “Atlas”-it, drejtuesit e kompanisë blerëse i japin aktivitetit të tyre rolin e një protagonist të rëndësishëm të sektorit. Sepse Atlas është një kompani që ka që nga viti 2004 që ëhtë në tregun përkatës me një volum vjetor mesatar aktiviteti ndër vite aty aty me kompanitë e tjera të mëdha të sektorit. Kompania “Atlas”, e themeluar nga investitori grek Dimitri Thomoglou dhe sipërmarrës shqiptarë, ishte një investim fillestar prej afro 12 milionë euro. Kohët e fundit, aktiviteti i kompanisë ishte në bjerrje, ndonëse pak muaj më parë, kompania i rishfaq si asnjeherë tjetër në median radiotelevizive me  një fushatë të fuqishme reklamuese. Tani që bëhet i njohur fakti i shitjes së saj, atëhere kuptohet edhe qëllimi i kësaj fushate